Het voornaamste is dat als het water fris is en vermengd wordt met iets zoet, zoals: honing, druiven, dadels of suiker, het behoort tot de meest nuttige zaken die het lichaam binnendringen. Het beschermt de gezondheid van het lichaam en daarom was de meest geliefde drank van de profeet een frisse en zoete drank. Terwijl lauw water de buik doet zwellen en een tegengestelde werking heeft.
Als de drank zoetheid en frisheid verenigt, behoort hij tot de meest weldadige zaken voor het lichaam en tot de grootste oorzaken van de bescherming van de gezondheid. De zielen en krachten, de lever en het hart zijn er erg aan gehecht en halen er een hulpmiddel uit. Als de drank deze 2 eigenschappen bevat, voedt hij en laat hij het voedsel toe om de organen op de beste manier te bereiken.
Water dat bewaard wordt in kalebassen en waterzakken is zoeter dan water dat in vaten van klei, steen en andere materialen bewaard wordt, vooral deze van leer. Daarom vroeg de Profeet naar water dat in een waterzak had gerust, buiten elk soort ander vat. Als water dat in waterzakken en flessen van leer bewaard wordt een zekere zoetheid heeft, dan is dat omwille van de open poriën waardoor het water ademt. Daarom is water dat in klei bewaard wordt en dat de kans krijgt om te ademen, zoeter en kouder dan water dat in ondoordringbare vaten wordt bewaard.
Aisha levert over:
"De meest geliefde drank van de profeet was een zoete en koude drank" - Sahieh at-Thirmidi
Dit kan wijzen op zoet water, zoals het zoete water van bronnen en putten want er werd voor hem zoet water geput. Het kan ook wijzen op water dat vermengd werd met honing of waarin dadels of rozijnen geweekt werden. We kunnen ook zeggen, en dit is het meest duidelijke, dat het deze 2 zaken omvat.
Het authentieke van de Geneeskunde van de Profeet – Ibn Al Qayyim
