Het vasten wordt niet geaccepteerd wanneer men niet bidt

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]

Lof is aan Allah

Er zullen geen goede daden geaccepteerd worden van degene die niet bidt – geen zakaah, geen vasten, geen Hajj of wat dan ook.

Al-Bukhaari (520) verhaalde dat Buraydah zei: De Boodschapper van Allah (sallalahu alayhi wa salam) zei: “Wie ‘Asr niet bidt, zijn goede daden zullen teniet gedaan worden.”

Wat wordt bedoelt met “zijn goede daden zullen teniet gedaan worden” is dat zij ongeldig worden en dat hij geen baat van ze zal hebben. Deze hadeeth geeft aan dat Allah geen goed zal accepteren van iemand die niet bidt, dus degene die niet bidt zal niet van zijn goede daden profiteren en geen goede daden zullen tot Allah gebracht worden.

Het blijkt uit de hadeeth dat er twee soorten zijn van degenen die niet bidden: degenen die helemaal niet bidden, wat al hun goede daden teniet doet, en degenen die een bepaald gebed op een bepaalde dag niet verrichten, wat de goede daden van die dag teniet doet. Dus het teniet doen van alle goede daden gebeurt bij degenen die alle gebeden achterwegen laten, en het teniet doen van de goede daden van een bepaalde dag gebeurt bij degene die een bepaald gebed achterwege laat.


Hij antwoordde:

Het vasten van degene die niet bidt is niet geldig en het wordt niet geaccepteerd, want degene die niet bidt is een kaafir en een afvallige, want Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

“ Wanneer zij dan berouw tonen, en de shalat onderhouden en de zakat geven, dan zijn zij jullie broeders in de godsdienst.” [al-Tawbah 9]

En de Profeet (sallalahu alayhi wa salam) zei: “Tussen een man en shirk en kufr staat het opgeven van zijn gebed.” Overleverd door Muslim, 82. En hij (sallalahu alayhi wa salam) zei: “Het verbond dat ons van hen scheidt is het gebed; wie het gebed opgeeft is een kaafir.” Verhaald door al-Tirmidhi, 2621; geclassificeerd als saheeh door al-Albaani in Saheeh al-Tirmidhi.

Dit is ook de mening van de meeste Sahaabah, waarschijnlijk is er zelfs overeenstemming over. ‘ Abd-Allah ib Shaqeeq (moge Allah hem genadig zijn), die een van de bekende Yaabi’een was, zei: “De metgezellen van de Profeet (sallalahu alayhi wa salam) dachten niet dat het weglaten van een daad een persoon een kaafir maakt, behalve het gebed. Hierop gebaseerd, wanneer een persoon vast maar hij bidt niet, dan wordt zijn vasten verworpen en niet geaccepteerd, en het zal hem niets opbrengen bij Allah op de Dag der Opstanding. We zeggen tegen hem: Bidt en vast dan, want als je vast maar niet bidt, dan zal je vasten verworpen worden, want daden van aanbidding worden niet geaccepteerd van iemand die niet bidt.

Het ‘ Standing Committee (10/140)’ werd gevraagd: als een persoon alleen in ramadaan vast en bidt, maar hij stopt met bidden zodra Ramadaan voorbij is, telt zijn vasten dan?

Zij antwoordden:

Het gebed is een van de pilaren van Islam, en het is de belangrijkste pilaar na de Shahaadatayn. Het is een indiiduele verplichting (fard ‘ ayn), en wie het niet omdat hij ontkent dat het verplicht is, of omdat hij het niet doet omdat hij achteloos en lui is, is een kaafir. Met betrekking tot degenen die vasten in Ramadaan en alleen in Ramadaan bidden, dit is proberen Allah te bedriegen, en er zijn helaas inderdaad mensen die alleen in Ramadaan aan Allah denken. Hun vasten is niet geldig als zij niet op andere tijden dan in Ramadaan bidden, het maakt hen ongelovigen in de zin van ernstige kufr (kufr akbar), zelfs al ontkennen ze niet dat het gebed verplicht is, dit is volgens een van de twee verschillende meningen van geleerden hierover.

Bron: Islam Q&A